คาถาพระโสฬสมงคล (โสฬส ๑๖) 

(ตั้งนะโม 3 จบ)

“ โสฬะสะมังคะลัญเจวะ  นะวะ โลกุตตะระธัมมา   จัตตาโรจะ มหาทีปา

ปัญจะพุทธามหามุนี  เตปิฏะกา  ธัมมะขันธา  ฉะกามาวะจะราเทวา

                                                                 ปัญจะทะสะภะเวตัพพัง  ทะสะมังสีละเมวะจะ  เตระสะธุตังคานิ

                                                               ปาฎิหาริยัญจะ ทะวาทะสะ เอกะเมรุสุรา อัฎฐะ ทะเวจันโทสุริโย ตะถา

สัตตาโพชฌังคา เจวะ จะตุททะสะจักกะวัตติจะ  เอการะสะวิสะนุ

ราชา  สัพเพเทวา มัง  ปะลายังตุ  ฯ “

 

พระคาถาบทนี้  เป็นของหลวงปู่เอี่ยม  ปฐมนาม  วัดสะพานสูง  ปากเกร็ด  จ.นนทบุรี  ซึ่งท่านได้ใช้บทนี้  ปลุกเสกสร้างพระปิดตา  และ  ตะกรดทำให้มีพุทธคุณมาก  จนเป็นที่ต้องการของผู้คนทั้งหลายตราบเท่าทุกวันนี้

<< คาถาบูชา หลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง  (ตั้งนะโม 3 จบ) >>

"นะโม ปะฐะมะนามะ อาคันติมายะ อิติ ภะคะวา อุมะ อะจิตติ"

ขอบารมีหลวงปู่เอี่ยม ปฐมนาม ปกปักษ์รักษาคุ้มครอง และดลบันดาลให้เหล่าสานุศิษย์และผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ จงเจริญด้วยจตุรพิธพรชัย สิ้นกาลนาน เทอญ

======================================================================  (จบ หน้าแรก)

        กล่าวให้ปรากฏ  อุปเท่ห์โสฬส  บันดาลชายหญิง  ภาวนาทีหนึ่ง  สองทีดีจริง  สิบแปดทีดียิ่งมีผลานิงค์  ชักลูกประคำ ร้อยแปดเลิศล้ำ  ให้ได้คาบทรงคงเกิดส่วนบุญ  มีผลานิสงค์ พบแล้วอย่างง  ไม่พบเร่งหา  ผู้ใดไม่พบบุญน้อยถอดถด เสียชิตเกิดมา  เป็นคนขัดสน  มืดมนต์หนักหนา  พบแล้วท่านว่าภาวนาประจำ  เหมือนชีวิตเกิดมา เป็นคนขัดสน มืดมนต์หนักหนา  พบแล้วท่านว่าภาวนาประจำ  เหมือนได้ดวงแก้วแถม ทองผ่องแผ้ว  กุศลชักนำ สิ่งใดปรารถนาภาวนาหัวค่ำ  กุศลเลิศล้ำ  ประมูลพูนมา  อุบาทว์จัญไร กันทั้งโรคภัย  ปรากฏคาถากลับจิตคิดเห็น  ๆ  อนัตตา  มิอาจมาทำลายตัวเรา ภาวนาภัยหัวค่ำทีหนึ่งประจำ  เที่ยงคืนและย่ำรุ่งเป็นสามทีเกิดสวัสดี  มีลาภทุกประการอาหารการกินปรีเปรมเกษมสันต์  ภาวนา  ๓-๗  เป็นสำเร็จการ ทุกค่ำสำราญกว่าคนทั้งหลาย  อายุวัณโณ  บรมสุขโขภัญโญทั้งปลาย  ถ้าไฟไหม้มาให้เสกข้าวสาร  สาดหว่านหลังคา ลมพาพัดหวลอย่าได้สงกา  ฝนตกลงมาภาวนาป้องกัน  ถ้าจะขายของเสกน้ำประพรม  สินค้าสารพันระบือลือสั่น  พากันเข้ามาค้าเรือ  เหนือใต้  เขียนคาถาไว้  แผ่นกระดาษปรารถนาเสกด้วยตัวเองปิดหัวนาวา  นำของสินค้าขายมีกำไร ถ้าเป็นความเสกน้ำล้างหน้าทาแป้งเสกเครื่องแต่งตน  เสกหมากอย่านาน กินแล้วยาตรา  กระทืบเท้าสามทีแปลกายบ่ายสู่คู่ความตามที่เป่าพ่นอย่าหนี  พลุ่งพล่านต้องเวทย์มนต์ถาคาพลัน  ให้ภาวนาเสกน้ำล้างหน้า  กันทั้งคุณไสยอุบาทว์  จัญไร  อัคคีโจรภัยตามความปรารถนา

                

 

 

      ท่านหลวงปู่เอี่ยม เป็นพระผู้มีอาคมขลัง มีวาจาศักดิ์สิทธิ์ มักน้อย ถือสันโดษ ด้วยเหตุนี้เองทำให้หลวงปู่เอี่ยม ท่านมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย ทั้งชาวบ้านและเจ้านายผู้ใหญ่ในพระนครนับถือท่านมากจนกระทั่งถึงวาระสุดท้ายของชีวิต  ก่อนที่หลวงปู่เอี่ยมจะมรณภาพด้วยโรคชรา นายหรุ่น แจ้งมา ซึ่งเป็นลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดคอยอยู่ปรนนิบัติท่านหลวงปู่เอี่ยมได้ขอร้องท่านว่า  “ท่านอาจารย์มีอาการเต็มที่แล้ว  ถ้าท่านมีอะไรก็กรุณาได้สั่ง และให้ศิษย์เป็นครั้งสุดท้าย”  

 

ซึ่งท่านหลวงปู่เอี่ยมก็ตอบว่า 

 

***** “ถ้ามีเหตุทุกข์เกิดขึ้นให้ระลึกถึงท่านและเอ่ยชื่อท่านก็แล้วกัน” *****

 

หลวงปู่เอี่ยมท่านได้มรณภาพ  เมื่อปี พ.ศ.๒๔๓๙ รวมอายุได้ ๘๐ ปี บวชได้ ๕๙ พรรษา

 

จึงเป็นที่ทราบและรู้กันว่า หากผู้ใดต้องการมอบตัวเป็นศิษย์หรือต้องการให้ท่านช่วยแล้วด้วยความศรัทธายิ่ง ก็ให้เอ่ยระลึกถึงชื่อของท่าน ท่านจะมาโปรดและคุ้มครองและหากเป็นเรื่องหนักหนาก็บนตัวบวชให้ท่าน รูปหล่อเท่าองค์จริงของหลวงปู่เอี่ยม ท่านประดิษฐานอยู่หน้าพระอุโบสถ สร้าง(หล่อ) ขึ้นเมื่อพ.ศ. 2480 ในสมัยหลวงปู่กลิ่น ผู้ปกครองวัดต่อจากท่าน เพื่อการสักการะบูชา ต่อมาจนทุกๆวันจะมีผู้ศรัทธาจากทุกสารทิศมากราบไหว้และบนบานฯ ตลอดเวลาตราบแสงอาทิตย์ยังไม่ลับขอบฟ้า ท่านชอบกระทงใส่ดอกไม้เจ็ดสี จะมีผู้นำมาถวายและแก้บนแทบทุกวันโดยเฉพาะในวันพระแม้แต่ผงขี้ธูปและน้ำในคลองหน้าวัดก็ยังมีความ"ขลัง" อย่างน่าอัศจรรย์ยิ่ง

 

และหลังจากที่ท่านมรณภาพล่วงไปเนิ่นนานแล้วก็ตามที ด้วยความศักดิ์สิทธิ์ของท่าน ผลปรากฏว่าฐานที่ท่าน เคยถ่ายทุกข์เอาไว้และปิดตาย คราวที่เกิดไฟไหม้ป่าช้า ฐานของหลวงปู่เอี่ยม เพียงหลังเดียวเท่านั้นที่ไม่ไหม้ไฟ

 

======================================================================  (จบ หน้าหลัง)