๙๙๙ "ขอเชิญชวนศิษยานุคิษย์ ร่วมงานไหว้ครู หลวงพ่อเต๋ ประจำปี2558" 

ณ.วัดสามง่ามวันพฤหัสบดีที่ 26 มีนาคม 2558 เริ่มเวลางาน 7.00 เช้า เป็นต้นไป ใครว่างไปกราบขอบารมีหลวงปู่เต๋ คงทอง กันครับ

<<< "ผู้ให้สิ่งประเสริฐ..,ย่อมถึงฐานะอันประเสริฐ" >>>

<<< "เกียรติศัพท์แห่งทาน ย่อมดังกังวาลถึงพรหมโลก" >>>

<<< "บุญของผู้ให้ย่อมเจริญ และย่อมเป็นที่รักของผู้รับเป็นผู้รวย กินไม่ไหว ใช้ไม่หมด" >>>

"คิดถึงครูครูย่อมอยู่คู่กับศิษย์..,

เป็นกัลยาณมิตรที่ดีมีครูสอน..,

ดังบทกลอนเป็นหลักชัยของศิษย์อันมีครู..,

ศิษย์พึงรู้คุณประจักษ์..,เทอดครูบูชา"

<<< รายละเอียดต่างๆ ดังนี้ครับ >>>

1) นมข้าวโพด สิรี จำนวน 1,500 ขวด

2) เค้ก ชิฟฟ่อน แยมโรล ฯลฯ จากร้านอร่อย วิคตอรี่เบเกอรี่ ประมาณ 1,000 ชิ้น

ปฏิปทาและจริยาวัตร

หลวงปู่ท่านเป็นผู้เยี่ยมด้วยความสะอาด แห่งความประพฤติทั้งทางกาย วาจา ใจ และเยี่ยมด้วยจิตซึ่งทรงไว้ด้วยคุณธรรม กล่าวคือ ศีล สมาธิ ปัญญา วิมุติ และ วิมุตติญาณทัศนะตามลำดับ เป็นลูกศิษย์พระตถาคตผู้งกงามด้วยความประพฤติทั้งภายนอก และภายในไม่มีที่ติ มีความองอาจกล้าหาญต่อการละชั่ว ทำดี ดำเนินตามรอยบาทวิถีที่พระศาสดาพาดำเนิน เป็นผู้ซื่อตรงต่อตนเอง และต่อพระธรรมวินัย อยู่ที่ใดไปที่ใดมีสุขโตเป็นที่รองรับ มีโอชารสแห่งธรรมเป็นที่ซึมซาบ มีความสว่างไสวอยู่ด้วยสติปัญญาเป็นเครื่องส่องทาง ท่าเป็นผู้เทิดทูน ศาสนธรรม ไว้ได้ทั้งทางปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ อย่างเต็มภาคภูมิ

ตลอดเวลาที่ท่านทรงสมณเพศอยู่นั้น ท่านตั้งมั่นในสัมมาปฏิบัติ ที่ทรงดอกทรงผลตลอดต้นชนปลาย ท่านเป็นผู้รักสันโดษ มีความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย ท่านเอาใจใส่ต่อความเป็นอยู่ของพระภิกษุ-สามเณรอย่างใกล้ชิด ให้ความอนุเคราะห์สงเคราะห์อย่าวสมเหตุสมผลอย่างสม่ำเสมอ กิตติศัพท์กิตติคุณฟุ้งขจรไปถึงไหน ก็เกิดความหอมหวลชวนให้เคารพเลื่อมใสในที่นั้นๆ และในการประชุมเพื่ออบรมธรรม ท่านก็เปิดโอกาสให้ผู้สนใจถามปัญหาธรรมะอยู่เป็นประจำ ซึ่งท่านก็ตอบอย่างกระจ่าวแจ้งชัดถ้อยชัดคำไม่มีอ้ำอึ้ง ยังความกระจ่างให้บังเกิดแก่ผู้ซักถามอย่างน่าอัศจรรย์แสดงให้เห็นว่าท่านเป็นผู้แตกฉานในธรรมทั้งโดยอรรถ และโดยพยัญชนะ

หลวงปู่ท่านเป็นผู้เพียบพร้อมไปด้วยอัปจายนธรรม มีความอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ถือตัว ในเรื่องนี้เป็นที่ประจักาชัดในพระมหาเถระชั้นผู้ใหญ่ ซึ่งในครั้งนั้นได้มีการไปมาหาสู่กันอยู่เสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ ได้ไปพบปะสนธนาธรรมกับหลวงปู่ ตั้งแต่ครั้งที่ยังเป็น พระศาสนโสภณ จนถึงกับกราบอาราธนาให้หลวงปู่ไปสอนกรรมฐานบรรยายธรรมเป็นประจำที่วัดบวรนิเวศวิหาร แต่หลวงปู่ท่านก็ยังคงอ่อนน้อมถ่อมตน ทั้งที่พรรษายุกาลท่านมากกว่า 

***** เมื่อท่านทั้งหลายต่างเฝ้าหาทรัพย์สมบัติ อดออมกักตุนไว้ โดยคิดเพียงว่า ทรัพย์นี้จะเก็บออมสะสมเพื่ออนาคตภายภาคหน้า ท่านก็จะสุขสบายในชาติปัจจุบัน แต่ถ้าเกิดท่านเสียชีวิตลงกะทันหัน ทรัพย์เหล่านี้ถือว่าสูญเปล่าไม่สามารถนำติดตัวไปใช้ได้

เก็บออมเพื่ออนาคตนั้นเป็นเรื่องที่ดีแต่ควรนำทรัพย์เหล่านี้มาทำให้เกิดประโยชน์สูงสุดนั่นคือการทำทาน ซึ่งจะเป็นผลบุญที่ท่านไม่ต้องฝากใดๆสิ่งนี้จะติดตัวท่านข้ามไปทุกภพทุกชาติเพื่อเป็นปัจจัยในมรรคผลนิพพานต่อไป

" สะสมทรัพย์มีความสุขสบายแค่ในชาตินี้ แต่สะสมบุญย่อมมีความสุขในการสร้างกุศลทั้งในชาตินี้และเป็นสุขในอนาคตชาติสืบต่อไป " ***** 

<<< โดยสมาคมผู้นิยมพระเครื่องพระบูชาไทย , ชมรมพระเครื่องมรดกไทย , คณะกรรมการโต็ะเครื่องรางยอดนิยมทุกท่าน , คุณพ่อทวีศักดิ์ - คุณแม่นภาพร วิริยะตลอดกาล และครอบครัว ,

เวปเครื่องรางไทยดอทคอม (จ่าเจี๊ยบ ปากน้ำโพ , จรัล ราชสีห์ , เชน เชียงใหม่ , มล เชือกคาด พร้อมครอบครัวและคณะ) พร้อมสมาชิกเวปทุกท่าน , เวปมลเชือกคาดดอทคอม , คุณมนตรี-เบญจวรรณ-โชติวัฒน์ ตันใจซื่อ และครอบครัว , คุณเบญจวรรณ บุญทิพย์จำปา และครอบครัว , คุณตุ๊ก สองพี่น้อง , คุณจิ๋ว มรดกไทย , คุณป๋อง ตาคลี , คุณเมธี บุญทอง , คุณปู เครื่องราง , คุณ ดรจน์ , คุณเล็ก เอกคำภีร์ , วราภรณ์ ก๋าเมืองลือ และครอบครัว ฯลฯ >>>

"...บุญกุศลนั้นก็ไม่ใช่อื่นไกล 

ก็ได้แก่ทานบารมี ศีลบารมี ภาวนาบารมีนี้แหละ

ทาน ก็รู้อยู่แล้ว คือ การสละ หรือ การละการวาง

ผู้ใดละมาก วางได้มาก ก็เป็นผลานิสงส์มาก

ผู้ใดวางได้น้อย ละได้น้อย ก็มีผลานิสงส์น้อย 

ละได้น้อย ก็มีผลานิสงส์น้อย 

มัจฉริยะ ความตระหนี่เหนียวแน่นนี้หละ 

คือความโลภ ต้องสละเสีย ให้เป็นผู้บริจาค 

ก็บริจาคทรัพย์สมบัติวัตถุทั้งหลายเหล่านั้นหละ

ไม่ใช่อื่นไกล แปลว่า ทะนุบำรุงตน 

เหมือน พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ท่านจะสำเร็จมรรคผล 

ท่านก็ได้สร้างบารมีมา คือ ทานบารมีอันนี้ 

นี่ให้เข้าใจไว้ ทานเป็นเครื่องสะเบียงของเรา 

เมื่อเราได้ทำไว้พอแล้ว

เราจะเดินทางไกล เราก็ไม่ต้องกลัวอดกลัวอยาก 

กลัวทุกข์กลัวยาก ของเก่าเราได้ทำมาไว้ 

ถ้าอะไรเราไม่ได้ทำไว้ อยากได้ มันก็ไม่ได้ 

ถ้าได้ทำไว้แล้ว สร้างไว้แล้ว ไม่อยากได้ มันก็ได้ 

นี่แหละทานบารมี เหตุนี้ ให้พากันเข้าใจ..."

(หลวงปู่ฝั้น อาจาโร) 

"ทานติดตามเจ้าของไปตลอด"

เรามีพอให้ทานนับว่าเรามีวาสนานะพี่น้องทั้งหลาย เรามีสิ่งของสมบัติเงินทองต่างๆ มาให้ทานแก่คนยากจนมีอานิสงส์มากนะ เจ้าของทานนี่ไปไหนไปเถอะทานจะตามเจ้าของไปเลยนะ ไม่ได้ไปไหนนะ เจ้าของทานไปไหนๆ ทานจะตามไปเลย ตามไปเลย นั่นละบุญของเจ้าของเองละ

เจ้าของไปไหนสมบัติบริษัทบริวารจะตามไปๆ เช่นอย่างนักบุญนักให้ทานเอาไปไหนไปเถอะ ไม่อดนะ ทานของเจ้าของนั่นละติดตามเจ้าของไป เจ้าของไปไหนทานจะตามไปเรื่อยๆ

เห็นไหมพระสีวลี ท่านยกตัวอย่างมาเป็นฝ่ายพระนะ แต่ก่อนท่านเป็นนักเสียสละทีเดียว เวลาท่านมาวาระสุดท้ายคือท่านเป็นพระอรหันต์ ท่านไปที่ไหนทานของท่านตามไปเลย ตามไปเลย

เจ้าของไปไหนทานละตามไปๆ ท่านบอกไว้ในตำรา คือทานนี้เป็นเครื่องประดับเครื่องส่งเสริมตามเจ้าของไป เจ้าของไปไหนบารมีมีทานเป็นต้นนี้จะตามไปเลยๆ ไม่ไปติดใครละ ใครเป็นคนทำจะติดตามคนนั้นๆไปละ

(หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน) ๙๙๙