((... การันตีด้วย 4 รางวัล ...))

- รางวัลที่ 1 งานชัยภูมิเมื่อปี 2557

- รางวัลที่ 2 งานพิษณุโลกเมื่อปี 2558

- รางวัลที่ 3 งานกรมเสมียนตรา ณ ศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะ ปี 08/05/59

- รางวัลที่ 4 งานประกวดใหญ่ระดับประเทศ จัดโดยนักเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า รุ่นที่ ๒๕ ณ ศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะล่าสุด 19/06/59

หลวงพ่อเหลือ ท่านเป็น 1 ใน 108 พระเกจิอาจารย์ ที่ได้รับนิมนต์ มาร่วมนั่งปรกพุทธาภิเษกวัตถุมงคล ในงานหล่อพระรูปสมเด็จพระสังฆราชเจ้ากรมหลวงชินวรสิริวัฒน์ ที่วัดราชบพิตร ระหว่างปี พ.ศ.2480-2481 ท่านได้ศึกษาวิชาจากทั้งหลวงพ่อขริก วัดสาวชะโงก, หลวงพ่อปาน วัดคลองด่าน และหลวงพ่อนก วัดสังกะสี ปลัดขิกของหลวงพ่อเหลือนั้นใช้ดีทางเมตตามหานิยมและคงกระพัน ท่านโด่งดังทางด้านปลัดขิก สมัยนั้นแม่ค้าจะมาขอปลัดขิกของท่านเพื่อช่วยในการทำมาค้าขาย ส่วนผู้ชายนำไปใช้ทางมหานิยม ติดตัวไว้ไม่ตายโหง ซึ่งผู้ชายนิยมร้อยเชือกแขวนไว้ที่เอว และพ่อค้าแม่ขายนิยมนำไปเป็นของขลัง เพราะเชื่อว่าจะทำให้ทำมาค้าขึ้นประสบการณ์จากผู้ที่บูชาเท่าที่ทราบนั้น  ลือเลื่องของเมตตามหาเสน่ห์เป็นยิ่งนัก  และเรื่องของคงกระพันชาตรีก็มิใช่ย่อยเช่นกันครับ นอกจากความโด่งดังจากเรื่องปลัดขิกแล้วยังมีเรื่องเล่าว่าท่านสามารถปลุกเสกตนเองให้ลอยทวนน้ำได้ ชาวบ้านจึงพากันเลื่อมใสศรัทธาและเคารพบูชาท่านเป็นอันมาก

อานุภาพของปลัดขิกหลวงพ่อเหลือ   คือ   ดีด้านคงกระพันและเมตตาโชคลาภเป็นยิ่งนัก  แต่เป็นโชคลาภที่ได้มาจากการไม่ต้องร้องขอแต่ประการใด   เป็นโชคลาภแบบอยู่เฉยๆ   นิ่งๆ  เดี๋ยวมาเองเดี๋ยวดีเองคนรุ่นเก่าบอกว่า  หากใส่ปลัดขิกหลวงพ่อเหลือเพื่อจีบสาวให้เอามาไว้ที่เอวทางซ้าย  หากจะเข้าหาเจ้านายให้เอามาไว้ที่เอวข้างขวา  หากเกิดเหตุคับขันให้หันเอาไว้ข้างหน้า  หากจะถอยให้เอาไว้ด้านหลัง  เวลาจะใช้ในการใดเมื่อหันไปถูกตำแหน่งที่ต้องการแล้วให้กลั้นหายใจว่าคาถากำกับคือบทหัวใจโจร กัณหะ  เนหะ  แล้วทุกอย่างจะเป็นไปสมปรารถนาทุกประการ

อีกอย่างหนึ่งชื่อของท่านเป็นที่ชื่อที่ดีมาก  ใส่แล้วจะได้เหลือกินเหลือใช้  แต่สำหรับพ่อค้าแม่ขายไม่นิยมเอาปลัดขิกของหลวงพ่อเหลือไปในร้านหรือขณะขายของ  เพราะกลัวเป็นไปตามชื่อของท่านคือ เหลือ  หรือว่าขายของไม่หมดนั้นเอง

คนรุ่นเก่าๆ  เล่าว่า  หลวงพ่อเหลือท่านเป็นคนเงียบๆ  ไม่ค่อยพูดค่อยจากับใครเท่าไหร่นัก  กลางคืนท่านก็จะนั่งภาวนาของท่านด้วยการจุดเทียนหนึ่งเล่มในกุฏิ  จากนั้นท่านก็นำเอาปลัดขิกมาวางที่หน้าเทียนแล้วภาวนาไปเรื่อยๆ  จนครึ่งคืน (คาดว่าประมาณสองยามหรือเที่ยงคืน)  แล้วเป็นพอ

มีคนเคยกล่าวว่า  ตำราของการปลุกเสกเครื่องรางทุกชนิดนั้น  ผู้ปลุกเสกต้องใช้คาถาภาวนาร่วมกันปลุกเสกจนกว่าเครื่องรางนั้นจะเคลื่อนที่เองได้ราวมีชีวิต  สำหรับปลัดขิกของหลวงพ่อเหลือนั้นเมื่อปลุกเสกแล้วหลวงพ่อจะหยิบออกจากบาตรมาตัวหนึ่ง  ครั้นรุ่งสางหลังจากบิณฑบาตแล้วท่านจะลองโยนลงไปในแม่น้ำ หากปลัดขิกนั้นไม่จมคือลอยน้ำได้ แล้ววิ่งทวนน้ำได้  เป็นอันว่าการปลุกเสกปลัดขิกชุดนี้เสร็จสมบูรณ์  

:: ขอบพระคุณข้อมูลจาก พี่มล เชือกคาด ณ ที่นี้ด้วยครับ ::