จากตำนานดาบคู่แผ่นดินล้านนา สู่ยอดตะกรุดทรงคุณค่าพญายันต์ นาม ตะกรุดยันต์ดาบสะหรีกัญไชย ครูบาขันแก้ว วัดสันพระเจ้าแดง

เรื่องราวความเป็นมาของ “ยันต์ดาบสหลีกัญชัย” จากบันทึกของ “คณะศิษย์รัศมีพรหมโพธิโก” ในหนังสือ “อนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ พระครูอุดมขันติธรรม(ครูบาขันแก้ว)”  ยันต์ดาบสหลีกัญชัย ที่หลวงปู่ขันแก้ว ได้ใช้ลงเป็นตะกรุดนั้น มีความเป็นมาดังนี้...  ในสมัยที่หลวงปู่ศรีวิชัย(ครูบาศีลธรรม) ได้ไปเข้านิโรธสมาบัติที่ถ้ำเชียงดาว ซึ่งอยู่ที่ อ.ฝาง จ.เชียงใหม่ หลวงปู่ศรีวิชัยไปได้ตำรามาจากถ้ำเทวดา ซึ่งเป็นถ้ำเล็กๆ อยู่ภายในถ้ำเชียงดาวเป็นสูตรยันต์ที่ใช้ลง “มีดพระขรรค์ไชยศรีของพ่อขุนผาเมืองและลงดาบสหลีกัญชัย..”  หลวงปู่ศรีวิชัยมิได้ “ตัวพระขรรค์ไชยศรีหรือดาบสหลีกัญชัย” มาแต่ได้”ตำรายันต์ที่ใช้ลงดาบหรือพระขรรค์”มา และก็ได้เกิดร่ำลือกันว่าท่านไปได้ดาบวิเศษสหลีกัญชัยมา ซึ่งเป็นของวิเศษคู่บ้านคู่เมืองและไม่ได้นำขึ้นทูลเกล้าฯถวายตามราชประเพณี จึงเป็นอีกข้อหาหนึ่งที่ทำให้หลวงปู่ศรีวิชัยถูกอธิกรณ์ฟ้องจากคณะสงฆ์ของ จ.ลำพูน 

ต่อมาท่านได้ให้ตำรายันต์นี้ไว้กับ”หลวงปู่ครูบาชุ่ม โพธิโก” วัดวังมุย โดยที่หลวงปู่ศรีวิชัยและครูบาชุ่มก็มิได้สร้างทั้งตะกรุดและดาบสหลีกัญชัยไว้  เหตุที่ยันต์ดาบสหลีกัญชัยมาตกอยู่ที่ภาคเหนือ ก็เพราะพ่อขุนผาเมืองได้มอบตำราและพระเวทย์ที่ใช้กับพระขรรค์ไชยศรีให้ไว้กับพ่อขุนเม็งราย ซึ่งเป็นศิษย์ของท่าน จึงได้ตกมาอยู่ที่เมืองเหนือ

จนถึงสมัยหลวงปู่ศรีวิชัยได้เดินธุดงค์ไปที่ถ้ำเชียงดาว ซึ่งใครเป็นผู้นำมาเก็บซ่อนก็ไม่อาจจะรู้ได้  และในภายหลังหลวงปู่ศรีวิชัย จึงได้มอบยันต์ที่ใช้ลงดาบสหลีกัญชัยและพระเวทย์ที่ใช้กำกับดาบสหลีกัญชัยไว้กับหลวงปู่ครูบาชุ่มวัดวังมุยและหลวงปู่ครูบาชุ่มก็ได้มอบ “ตำรายันต์ลงดาบสหลีกัญชัยและพระเวทย์ที่เสกดาบ,ตำราทำตะกรุดลูกหนังควายเผือกตายในท้องแม่และตำราลงยันต์นากคอคำ ๓ ชุด” ให้กับหลวงปู่ขันแก้วสหายรักไว้ โดยบอกว่า “เป็นหน้าที่ของเปิ้น(ของหลวงปู่ขันแก้ว) ที่จะต้องทำตะกรุดและดาบสหลีกัญชัยและมีดพระขรรค์สหลีกัญชัย”  ในระยะปีแรก หลวงปู่ขันแก้วจะลงเฉพาะในแผ่นตะกรุดเท่านั้น

ส่วนมีดดาบและพระขรรค์ ท่านได้ทำในภายหลังประมาณปี พ.ศ.๒๕๒๓  ในวันเสาร์ ๕ ที่ ๒ เมษายน ๒๕๒๖ หลวงปู่ครูบาขันแก้วได้กล่าวถึงยันต์ดาบสหรีกัญชัยไว้ว่า..  “ยันต์ดาบสหลีกัญชัยนี้เป็นพญายันต์” และห้ามนำไปใช้ในทางที่ผิดหรือนำไปยัดใส่ไว้ในตะกรุดอื่นๆ (คือมีผู้จะเอาไปใส่ไว้ในตะกรุดลูกหนังควายเผือก)  “ยันต์ดาบสหลีกัญชัย” มีอำนาจให้คนเกรงกลัว เกรงขาม มีทั้งความคงกระพัน แคล้วคลาด กันพวกข่าม คุณไสยต่างๆอีกด้วย มีอยู่กับตัวหรือเก็บไว้ในบ้านเรือนก็เป็นสิริมงคลด้วย... พุทธคุณแห่งยันต์ดาบสรีกัญชัยด้ามแก้ว นี้เป็นของสูงค่าประมาณมิได้ ท่านว่าถ้าลงไว้ที่ดาบหรือพระขรรค์จักเป็นตัวแทนแห่งอาวุธของพระพุทธเจ้า

จะเข้ารบสงครามใดก็จะชนะไม่ว่าผู้นั้นจะมีคาถาอาคมที่หนังเหนียวสักเพียงใด ก็ง่ายเหมือนฟันหยวกกล้วยอ่อน ผู้ที่มีอำนาจจิตที่สูง(กับคาถาบางบท)สามารถทำการประหารศัตรูที่อยู่ห่างไกลสักเพียงใดก็ตาม ก็ตายได้ในพริบตา ประหนึ่งเหมือนอยู่ตรงหน้า และผู้ใดได้ครอบครองพระยันต์หรือตะกรุดลูกนี้และทำการบูชาด้วยความเคารพนอบน้อมขึ้นชื่อว่าเป็นผู้บุญหนักศักดิ์ใหญ่ ผู้ที่บูชาพระยันต์ดาบสรีกัญชัยนี้ทุกวันแล้วไซร้จักทำให้ครอบครัวเป็นสุข

ภูตผีใดไม่กล้ากล้ำกลาย เดินทางไปไหนผู้คนเคารพยำเกรง คนที่คิดร้ายแก่เราจักแพ้ภัยตนเอง เป็นสง่าราศีแก่คนทั้งหลาย เป็นที่รักและเคารพทั้งมนุษย์และเทวดา ทำการใดๆจะสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ป้องกันคุณไสย คุณผี คุณคนทั้ง1000ภาษา อยู่ที่ใดจักจำเริญที่นั่น ที่ใดตกต้องอาถรรพ์ก็ให้ทำน้ำพระพุทธมนต์รดที่นั้น อาถรรพ์ต่างๆก็มลายหายสิ้น ยันต์ดาบสรี๋กัญชัยด้ามแก้วนี้พุทธคุณเป็นประจักมีมานานสืบทอดมาแต่โบราณอานุภาพมากใช้ได้1000ช่องสุดแล้วแต่จะอธิษฐานใช้

เครดิตข้อมูล: “ยันต์ดาบสหลีกัญชัย” จากบันทึกของ “คณะศิษย์รัศมีพรหมโพธิโก” ในหนังสือ “อนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ พระครูอุดมขันติธรรม(ครูบาขันแก้ว)”