ลูกอมหลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก ลูกนี้ขนาดเล็กกว่าเหรียญบาท เล็กน้อยครับ เนื้อหาชัดเจน ดูง่ายเอาไว้เป็นลูกครูได้ครับ

วัตถุมงคลยอดนิยมอย่างหนึ่งของท่านคือ ลูกอม .... ลูกอมของท่านนั้นที่นิยมสุด หายากสุด คือ ลูกอมสีดำ รองลงมาคือ ลูกอมสีชมพู ที่มีทำออกมามากสุดคือ สีเทา แต่ก็ยังหาไม่ได้ง่ายๆนะครับ โดนสายตรงตามเก็บเข้ารังหมด   เนื้อหาแห้งสนิท จะเห็นความแห้งเนื้อและเม็ดมวลสารดำแดง ขาว ครบครันชัดเจน ดูสบายตา หลวงพ่อพริ้ง ท่านเป็นพระอาจารย์ องค์หนึ่งในจำนวนห้าองค์ของเสด็จเตี่ย กลมหลวงชุมพรฯ สมัยสงครามโลกครั้งที่2  ลูกอมของท่านทำแห้งไม่ทันแจก ท่านก็เลยเอาก้อนกรวดบนลานวัดของท่านมาปลุกเสกแล้วแจกแทนก็มีคนนำไปใช้มีประสบการณ์ ลูกอมของท่านเป็นเนื้อเดียวกันกับพระสมเด็จที่โด่งดัง

หลวงพ่อพริ้งท่านเป็นพระอาจารย์อีกองค์หนึ่งของเสด็จในกรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์ โดยได้รับการแนะนำจากหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า จากหนังสือประวัติของหลวงพ่อพริ้ง ก่อนที่กรมหลวงชุมพรฯจะขอเป็นลูกศิษย์ ท่านได้ขอลองวิชาโดยครั้งแรกขอประคตที่หลวงปู่คาดมาทดลองยิง ปรากฏว่ายิงไม่ออก ครั้งที่สอง กรมหลวงชุมพรฯขอให้หลวงพ่อพริ้งปลุกเสกผ้าที่ทางกรมหลวงชุมพรฯนำมาด้วย ก็ยิงไม่ออกเช่นกัน ครั้งที่สามได้ขอให้หลวงพ่อปลุกเสกโดยไม่มีการจับของสิ่งนั้น และนำมายิง ผลคือยิงไม่ออกอีกเหมือนสองครั้งแรก คราวนี้ท่านจึงยอมรับนับถืออย่างหมดหัวใจ แถมพระโอรสของกรมหลวงชุมพรฯยังได้ไปบวชเป็นสามเณรอยู่กับหลวงพ่ออีกถึงสามพระองค์ด้วยกัน

ท่านพระครูประศาสน์สิกขกิจ (หลวงพ่อพริ้ง) วัดบางปะกอก ตำบลบางปะกอก อำเภอราษฎร์ บูรณะ กทม. ท่านเกิดเมื่อปี พ.ศ.2413 ท่านเป็นชาวบางปะกอกโดยกำเนิด โยมบิดาชื่อเอี่ยม โยมมารดาชื่อสุ่น ท่านบวชเป็นสามเณรตั้งแต่ยังเล็กๆ ที่วัดพลับ โดยอยู่กับพระน้าชายชื่อพระอาจารย์ดี ต่อมาเมื่ออายุครบบวช ท่านจึงอุปสมบทที่วัดทอง นพคุณ และต่อมาท่านได้ถูกนิมนต์ให้มาอยู่ที่วัดบางปะกอก อีก 2-3 ปีต่อมาก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดบางปะกอก หลังจากนั้นก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระครูวิสุทธิ์ศีลาจารย์ และเป็นพระอาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังมากในยุคสงครามอินโดจีน สมณศักดิ์สุดท้ายที่ท่านได้รับก็คือ พระครูประศาสน์สิกขกิจ พระครูชั้นพิเศษ แต่ชาวบ้านมักเรียกท่านว่า หลวงพ่อพริ้ง 
การศึกษาวิชาของท่านนั้นสืบไม่ได้ว่าท่านเรียนมาจากที่ใดเข้าใจว่าท่านคงศึกษา มาจากที่วัดพลับนั่นเอง หลวงพ่อพริ้งท่านมีชื่อเสียงทางด้านอยู่ยงคงกระพันชาตรี เมตตามหานิยม และทางหมอยา ในสมัยที่ท่านเป็นเจ้าอาวาส วัดบางปะกอกใหม่ๆ ในย่านนี้มีนักเลงหัวไม้อยู่หลายก๊กงานวัดเมื่อไรก็จะมีการตีกันอยู่เป็น ประจำ ต่อมาเมื่อท่านเป็นเจ้าอาวาสแล้ว พวกนักเลงหัวไม้ต่างๆ ก็เกรงกลัวท่านไม่กล้ามาก่อเรื่องอีก บ้างก็ฝากตัวเป็นศิษย์หรือไม่ก็หายหน้าหายตาไปเลย
ในสมัยก่อนนั้นการ เดินทางไปยังวัดบางปะกอกยังยากลำบาก ต้องเดินทางโดยเรือพาย แต่ก็มีผู้คนมากมายเดินทางมากราบท่านอยู่เป็นประจำ ตลอดจนเจ้านายเชื้อพระวงศ์ต่างๆ เช่นเสด็จใน กรมหลวงชุมพรฯ ซึ่งท่านได้รับการบอกกล่าวมาจากหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ว่ายังมีพระอาจารย์ที่เก่งมีวิทยาคมสูงอยู่ทางบางปะกอก ซึ่งหลวงพ่อพริ้ง ครั้นต่อมาเสด็จในกรมฯ ท่านจึงได้มาลองวิชากับหลวงพ่อพริ้ง จนฝากตัวเป็นศิษย์ และนำพระโอรสมาบวชเป็นสามเณรกับท่านถึง 3พระองค์ นอก จากนี้ทหารเรืออีกมากมายก็เป็นศิษย์ของหลวงพ่อพริ้ง บางครั้งมีเรือจอดกันที่หน้าวัดแน่นขนัดไปหมด ผู้ที่เคารพเลื่อมใสหลวงพ่อพริ้งต่างก็มาขอของขลังบ้าง ลงกระหม่อมบ้าง รดน้ำมนต์บ้างเวลามีงานไหว้พระครูประจำปี ขบวนเรือจะจอดกันยาวเหยียดไปจนถึงปากคลอง ซึ่งจรดแม่น้ำเจ้าพระยา เป็นระยะทางเกือบกิโล