หลวงพ่อกวย ท่าเกิดปี 2448 มรณะภาพปี 2522 คงแก่เรียนท่านชอบศึกษาเรียนและจนบันทึกไว้มากอยู่ หลังจากบวชก็ศึกษาวิชาต่างๆหลายแขนงช่วงแรกๆเป็นอาจารย์สักจนถึงก่อนปี 2500 นิดหน่อยเริ่มสร้างมีดหมอและเครื่องราง ปี 10 เริ่มสร้างพระเครื่องและวัตถุมงคลเรื่อยมาหลากหลาย ย้อนกลับเรื่องมีดหลวงพ่อกวยท่านเรียนมาจากหลวงพ่อเดิมและท่านก็ทำได้ดีได้ขลังเช่นเดียวกับพระอาจารย์ของท่าน ช่วงแรกๆก็คงไม่มีระบอบแบบแผนเราจะมานับตั้งแต่ก่อนปี 2500 นิดหน่อยจนถึงก่อนปี 2506 ท่านออกแบบลายสั่งจากพยุหะคีรี เป็นงานเหมือนหลวงพ่อกันหลวงพ่อเดิมและอีกหลายหลวงพ่อที่นิยมสั่งให้สร้างกัน เอกลักษณ์ของท่านคือให้ตอกอักขระที่โคนมีด " อุปะวะนะ ยะจะอะมะ กะระมะถะ จะอะกะสะ"ไว้เป็นสำคัญ(ตามเอกสารถุงปูนที่หลวงพ่อเขียนและออกแบบไว้) แบบที่ว่าเป็นมีดหมอที่หายากที่สุดของหลวงพ่อกวยรูปประกอบบทความให้ดูในรายการ"มีดหมอลายพยุหะยุคแรก" กาลต่อมา อ.ทรง รอดเล็ก เข้ามาบวชในปี 2506 หลวงพ่อท่านมอบหมายหน้าที่ให้ทำหน้าที่ตอกลายลงบนใบมีด ที่ตีเสร็จสำเร็จมาพร้อมฝักและด้ามจากการว่าจ้างให้ ตาอุ้ยและลุงคลี่ลูกเขยทำมาส่งวัด ลายมาตรฐานบังคับเลยมีไม่กี่ลาย ส่วนใหญ่เป็น อะปะจะคะ ค่ายกลหรือผ้าโพกหัวของอาฬวกยักษ์ 1 ใน อาวุธ 4 เป็นอักขระศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อเฒ่าวัดคังคาว เกจิที่มีอาวุโสที่สุดของชัยนาท ตีกรึงยันต์เป็น "อะปะจะคะ คะปะอะจะ ปะคะจะอะ จะอะคะปะ" อีกด้านเป็น มงกุฎพระพุทธเจ้า "อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเส พุทธะนาเมอิ อิเมนา พุทธะตังโสอิ อิโสตัง พุทธะปิติอิ" และ " อุปะวะนะ ยะจะอะมะ กะระมะถะ จะอะกะสะ นะมะพะทะ" (ท่านใช้ จะอะกะสะ ไม่ใช่ จะภะกะสะ) ระหว่างที่อ.ทรงตอกลายหากบางช่วงงานชุกความต้องการมากหลวงพ่อท่านก็สั่งจากแหล่งทำที่พยุหะ เป็นลายที่ซ้ำกับหลวงพ่ออื่นๆต้องแยกแยะที่มาอย่างเดียว มีบางลายที่เป็นมาตรฐานจะกล่าวในวาระต่อไป ส่วนมีดปากกามี 2 แบบคือสั่งจากพยุหะ แยกใบ ด้ามและฝัก และมาประกอบที่วัด ใบเปล่าๆไม่มีลาย อ.ทรง จะเป็นผู้ตอกอักขระลงไป อีกแบบ สั่งให้ตอกอักขระลงบนใบเลย ฝั่งหนึ่งตอก อะปะจะคะ คะปะอะจะ อีกด้านตอก ปะคะจะอะ จะอะคะปะ ด้านปลาย กรึงด้วย โสธายะ และอุณาโลม ด้านติดกับด้าม กรึงเฉพาะ โสธายะ ทั้ง 2 ด้าน ท่านสร้างมาจนถึงงานฝังลูกนิมิตปี 2521 เป็นครั้งสุดท้าย

        ที่สำคัญมีดหมอของท่านทุกเล่มไม่ว่าจะสั่งจากพยุหะคีรีหรือทำที่วัดจากการตอกลาย อ.ทรง การประจุกั่นเข้าด้ามหลวงพ่อกวยท่านจะทำของท่านเองทุกเล่ม มีตะเกียงน้ำมัน ครั่ง มวลสารและแผ่นตะกรุดที่ใชประจุ เล่มใหญ่ ท่านจาร "ยานะอิติ" และ "นะผุดผัดผิด" ลงบนแผ่นทองแดงพับครึ่งเป็น 2 ส่วน ลงสลับกัน ด้านหนึ่งลง "นะผุดอิติ" อีกด้านลง "ยานะผัดผิด" เล่มเล็ก ท่านใช้แผ่น อลูมิเนียมกับทองแดงอย่างละแผ่น ลง "อุทอัท อุทอัท" ทั้ง 2 แผ่น ท่านจะพับตะกรุดให้คาบกับกั่นมีดเผาไฟให้ร้อนแทงลงไปในรูด้ามที่ใส่ครั่งไว้ ทำไปเสกไปเสร็จแล้วท่านก็นั่งปรก สำเร็จเสร็จสิ้นเป็นมีดหมอหรือเทพศาตราอันทรงคุณบัดนั้น